ส่วนประกอบหลักและความแข็งแรงของโลหะผสมโคบอลต์

โคบอลต์อัลลอยด์เป็นซีเมนต์คาร์ไบด์ที่ทนทานต่อการสึกหรอและการกัดกร่อนทุกประเภท รวมถึงการออกซิเดชันที่อุณหภูมิสูง ที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นโลหะผสมที่มีโคบอลต์ เนื่องจากโลหะผสมโคบอลต์ส่วนใหญ่ประกอบด้วยโคบอลต์ ซึ่งมีปริมาณนิกเกิล โครเมียม ทังสเตน และองค์ประกอบโลหะผสมจำนวนเล็กน้อย เช่น โมลิบดีนัม ไนโอเบียม แทนทาลัม ไทเทเนียม แลนทานัม และเหล็กเป็นครั้งคราว ตามส่วนประกอบที่แตกต่างกันในโลหะผสม พวกมันสามารถทำเป็นลวดเชื่อม ผงที่ใช้สำหรับพื้นผิวแข็ง การพ่นด้วยความร้อน การเชื่อมด้วยสเปรย์ และกระบวนการอื่น ๆ และยังสามารถทำเป็นการหล่อและการตีขึ้นรูป และชิ้นส่วนโลหะวิทยาที่เป็นผง

โลหะผสมโคบอลต์มีความต้านทานการกัดกร่อนจากความร้อนได้ดี เป็นที่เชื่อกันโดยทั่วไปว่าสาเหตุที่โลหะผสมโคบอลต์ดีกว่าโลหะผสมที่มีนิกเกิลในแง่นี้ก็คือจุดหลอมเหลวของโคบอลต์ซัลไฟด์สูงกว่าจุดหลอมเหลวของนิกเกิลซัลไฟด์ (เช่น  อุณหภูมิยูเทคติกของ บริษัท-Co4S3 คือ 877°C ที่ อุณหภูมิยูเทคติกของ นิ-Ni3S2 อยู่ที่ 645 ° C) และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือการแพร่กระจายของกำมะถันในโคบอลต์นั้นต่ำกว่าการแพร่กระจายของนิกเกิลมาก

ความเสถียรทางความร้อนของคาร์ไบด์ในโลหะผสมโคบอลต์นั้นดี เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น อัตราการเติบโตของการรวมตัวของคาร์ไบด์จะช้ากว่าอัตราการเติบโตของเฟส γ ในโลหะผสมที่มีนิกเกิลเป็นส่วนประกอบหลัก และอุณหภูมิของการละลายซ้ำในเมทริกซ์ก็จะสูงขึ้นเช่นกัน (สูงถึง 1100 ℃) ดังนั้นเมื่อ เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น ความแข็งแรงของโลหะผสมโคบอลต์โดยทั่วไปจะลดลงอย่างช้าๆ

ขนาดและการกระจายของอนุภาคคาร์ไบด์และขนาดเกรนในโลหะผสมโคบอลต์มีความอ่อนไหวต่อกระบวนการหล่อมาก เพื่อให้บรรลุถึงความแข็งแรงถาวรและความล้าจากความร้อนที่ต้องการของชิ้นส่วนโลหะผสมโคบอลต์หล่อ พารามิเตอร์กระบวนการหล่อจะถูกควบคุม โลหะผสมโคบอลต์จำเป็นต้องได้รับการบำบัดด้วยความร้อน เพื่อควบคุมการตกตะกอนของคาร์ไบด์เป็นหลัก